Pytania i przeczenia tworzymy w ten sam sposób jak przy standardowym użyciu czasownika ‘być' - patrz przykłady poniżej. Konstrukcji tej używamy zawsze do wyrażania przyszłości, jednak w użyciu mogą występować różnice dotyczące stopnia pewności tego co mówimy i motywacji które nami kierują wyrażając daną myśl. Troszkę to skomplikowane ale po kilku przykładach większość wątpliwości na pewno zniknie:
a) wyrażanie zamiarów, intencji, lub ambicji np:
I’m going to read this book. (Mam zamiar przeczytać tą książkę.)
She’s not going to go sailing with Jerry. (Ona nie ma zamiaru jechać na żagle z Jerry’m.)
Are you going to marry him? (Masz zamiar wyjść za niego za mąż?)
I’m going to find a new job. (Chcę znaleźć / Mam zamiar znaleźć nową pracę.)
I’m going to be a doctor when I grow up. (Zostanę lekarzem gdy dorosnę.)
Are you going to finish on time? (Czy skończysz na czas?)
b) wyrażanie planów (jednak plany te nie muszą być na 100% pewne) np:
We’re going to visit Natural History Museum when we are in London. (Planujemy odwiedzić Muzeum Historii Naturalne kiedy będziemy w Londynie.)
They’re not going to go to go to church this Sunday. (Oni nie planują iść do kościoła w tą niedzielę.)
When are you going to come back home? (Kiedy planujesz wrócić do domu?)
c) przewidywanie bliskiej przyszłości lub wyrażanie przekonania że coś się wydarzy (oparte zwykle na jakiś danych, tzn. że gdy przewidujemy pewne zdarzenie w przyszłości mamy ku temu mocne przesłanki), np:
It’s going to rain. (Będzie padał deszcz. - powiemy widząc zbliżające się czarne chmury lub oglądając prognozę pogody)
He’s going to score a goal. (On strzeli gola. - powiemy widząc piłkarz np w sytuacji sam na sam z bramkarzem)
Is it going to snow tomorrow? (Czy jutro będzie padał śnieg?)